بسم رب الحسین علیه السلام

مردم سیه بر تن کنید شال عزا برسر کنید حسین رسید به کربلا

آنقدر از بوی شراب طهورایی محرم ات مستم که اگر عطور عالم رابرای بیاورند با عطر چای روضه ات برابری نمیکند

حسین جان دلم پر میزند برای شب اول که ولی فقیه خوانی کربلایت را منصورمان میکند و بیعت با ولی فقیهمان

اربابم شب دوم را محتاجم خیمه بزنی در دلم لحظه ای که حاجی از دلشوره خواهرت میخواند وقت ورود به کرب وبلا

نیزه نشین من دلم شور میزند شب سوم که شب قدر غلامان سه ساله ات را پیرغلام رقیه خانم میخواند

حبیب دلم شب چهارم را میطلبم که نوحه خوان عرش از قول طفلان عمه جان بخواند امیری حسین و نعم الامیر

غریب غروب عاشوررا شب سوختگان عرش سوخته خانه ات میخواند از عبدالله :طفل عاشق کی زعشق بیگانه است

قتیل العبرات مومنین میبینم شب ششم و اذن گرفتن خوانی حماسی خوان ارک را عقیق یمنم وای یتیم حسنم وای

اسیر الکربات سینه ام شب هفتم که پیر دیر عشاق غلامی اصغرت را میکند را میگویم  لالائی میخواند می میرم

ابواشهید کربلا شب هشتم مرده ام که علی اکبرخون مداحان میخواند پیش دشمن مپسند این همهمن گریه کنم

ساقی ساقی کربلا دیوانه شب تاسوعایم که  عبدعباست حیدری فریاد میزند یا کاشف الکرب عن وجه الحسین

حسین جان امان از شب عاشورا که ارکیان را عرش نشین میکند غلامت لحظه ای که از خار جمع کردنت میخواند